پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

حداکثر فکر غالب مدیران دولتی کشور مربوط به 30 سال قبل بوده و حول برنامه ریزی نمایشی و صوری برای توسعه پایدار می چرخد. مدیران کم حساسیتی که غافل از وقوع حدودا سی ساله تغییرات ملموس اقلیمی در ایران هستند و هنوز با رویکرد مدیریت بحران و حوادث غیر مترقبه به برخی از رویدادها می نگرند.به طبیعت لعنت می فرستند و مثلا با مدیریت جهادی، قصد حل مشکلات ناشی از بحران های ایجاد شده را دارند. زرشک بابا . شاید بجای استعمال و استفاده از اسم مدیر، بهتر می بود آنها را با لفظ یک مشت عوضی مورد خطاب قرار می دادیم( عوضی در معنای غیر اصیل و عدم رعایت شایسته سالاری در انتصابات) . حتی اوضاع وخیم تر از این توضیحات بوده و جای رسیدگی و پرداختن به علت، گرفتار معلول شده و بجای مقابله با تغییرات اقلیمی ، سد برای مقابله با سیلاب می سازند . چاره اندیشی می کنند برای خشکسالی و زود کشتی و دیر کشتی را توصیه می نمایند بجای اجرای الگوی کشت . کار از این هم خراب تر است. واقعیاتی نظیر توده پنج کیلومتری تولید متان در جنوب تهران را هم انکار نموده و دشمن پنداری می نمایند برای هشدار در خصوص آن. خدا به راه راست هدایت تان کند و در صورت عدم اصلاح، ریشه کن کند این سبک از مدیریت را در کشور.

تغییرات آب و هوایی، بروزرسانی داده‌های منحصربفرد ماهانه درباره آنچه واقعا برای سیاره ما در حال رخ دادن است، را می بینید.

میزان اثرگذاری دانشگاه ها یکی از شاخص های جهانی در ارزیابی مراکز آموزش عالی محسوب می شود و حضور ۱۲ دانشگاه کشور در این میان نشان از توجه آنها به اثرگذاری در جامعه دارد.

گرمای بی سابقه ، خاموشی های برق و قطعی آب در تابستان امسال حکایت از بحرانی داشت که حالا دیگر نزدیکتر از قبل شده و باید منتظر عواقب چالش برانگیز آن در زندگی های فردی بود.

بنا به اطلاعات مرکز آمار ایران، وسعت جنگل مای ایران در سال ۱۹۰۰ در حدود ۱۹ میلیون هکتار بود اما این رقم تا سال ۲۰۱۲ به ۱۴.۴ میلیون هکتار کاهش یافته است. بر پایه اطلاعات موسسه اقتصاد تجارت، تا سال ۲۰۱۵ ،مناطق جنگلی ایران به ۱۰.۷میلیون هکتار کاهش یافته و نابودی ۴۳ درصدی از سال ۱۹۰۰ داشته‌اند. بیشترین بخش مناطق جنگلی بازمانده در کوه مای البرز در نزدیکی دریای خزر و در کوه مای زاگرس واقع شده‌اند.